[7]

Niech mi powie, kto ma chęć
i kto chce być ze mną szczery,
czy dwa razy dwa jest pięć,
czy dwa razy dwa jest cztery?

Koszmar sprzed lat powrócił. Śni się po nocach, wywołuje zimne poty, drżenie rąk. Matematyka.
Czytałam gdzieś, ze jest melodią myśli. Całe szczęście, ze nie moich. Gdyby moją burzę mózgu przełożyć na działania matematyczne silnia plątałaby się między równaniami z czterema niewiadomymi.
Bezmajtek wije się i wyje.
Ja krzyczę i uciekam do drugiego pokoju.
Wężuś dziwi się niskim poziomem mojej/naszej wiedzy.

Dziś kolejne podejście. Potęgowanie.

A może by tak na wesoło:

1, 2, ..., 9, 10
wszystko można, co się zdarzy,
porachować, zmierzyć, zważyć.
Ile wody mieści morze?
Ile nasion w pomidorze?
Ile góra ma kamieni?
Ile drzwi jest w naszej sieni?
Ile kotów w kamienicy?
Ile latarń na ulicy? ...

1, 2, ..., 9, 10
wszystko można, co się zdarzy,
porachować, zmierzyć, zważyć.
Ile łapek ma kurczatko?
Ile oczek ma myszątko?
Ile kątów w pokoiku?
Ile jabłek w tym koszyku?
Ile palców rączka ma?
Ile nóżka palców ma?
Ile w parku jest ławeczek?
Ile nóżek ma stołeczek?
Ile szklanek jest w tuzinie?
Ile nóg ma świerszcz w kominie?